Macedonië blinkt in natuur. Het landje heeft de meeste bergtoppen van de wereld en wisselt die af met gigantische meren, grote bossen en wijd uitgestrekte velden. Ideaal dus om die voiture boven te halen en te roadtrippen. Stel in dat je niet te veel langs autostrades wil rijden, hou er rekening mee dat je sowieso gaat moeten carwashen en vergeet ook niet af en toe eens uit te stappen om al die buitenlucht op te snuiven. Deel 3 van mijn Neckermann-roadtrip.
Matka
Op nog geen half uur rijden van Skopje beland je plots in een mini aards paradijs. Als je toekomt in de Matka canyon denk je “jeetje dien tjoolaard heeft ons in het ootje genomen” want het begin ziet er niet uit. Maar rij zeker door tot de eerste dam. Vanaf daar begint het echte plezier. Tussen twee steile rotspartijen kronkelt de rivier Matka en stel je er gerust maar 50 shades of blue bij.
De canyon zelf is beplakt met bomen en bloemen, hier en daar een slangetje en heel veel vogels en hagedissen. Mijn tip is om te beginnen met de hike aan de rechterkant. Heerlijke paadjes, niet te zwaar en weinig volk. Na zeven kilometer stopt het officiële pad, maar daarna kan je nog een tweetal kilometer door lopen. Let wel, hier wordt het pad wel echt heel smal, vol loszittende stenen en geen ballustrade. Niet het veiligste stuk dus enkel voor gevorderden en mensen zonder hoogtevrees. Jammergenoeg is de hike ook een back and forth, dus dezelfde weg terug naar start.
Als je die kilometers in de benen zitten hebt, kan je even pauzeren in het restaurantje en erna of een kajak huren of je laten varen door een funky kapitein. Vriendelijke mensen trouwens, maar dat zijn alle Macedoniërs wel. Je vaart langs het pad waar je net wandelde en dat geeft een mooi ander perspectief. Je komt de bron van de rivier tegen, ziet allerlei vissen en krijgt er gratis een passage door het foto-album van de kapitein bij. Om zijn lokale en niet zo lokale veroveringen te showen. Helemaal op het einde van de rit, stop je even in de grot. Vraag zeker eens aan je gids om de truuk met de gouden wand te tonen. Als je vanuit de juiste hoek schijnt, baadt de rotswand plots in goud.
Lake Mavrovo
Nog zo’n parel langs de baan in Macedonië. Het meer zelf is gigantisch en de bossen er rond moeten al helemaal niet onderdoen qua largeur. Als je niet weet waar stoppen, dan raad ik aan helemaal naar de onderkant (kant Ohrid) te rijden want daar staat een klein kerkje. “Hé Tjoolie, niet speciaal é dat, der zijn gelijk duust kerkjes in Macedonië.”, hoor ik je al zeggen. True, maar deze staat in het meer! Water in de kelder. Als dat geen schone foto is. Je kan er gerust naartoe zwemmen, maar pas wel wat op dat de stroming je niet tegen de kerkwand gooit. Kan je meteen op het onderwaterkerkhof gaan liggen.
Heel wat hikes ook in de buurt, dus die laat je best niet aan je voorbij gaan. Rond het meer zelf zijn verschillende campings en picknickspots, zonnebaden kan en ook zwemmen is toegestaan. Ga je liever op zoek naar dieren, dan zijn er gegidste tochten. Niet zo ver van het meer ligt het klooster van Johannes De Doper, een hotspot voor de Jezus-fans.
Galicica natuurpark
Vlakbij Ohrid en de ideale uitweg richting de rest van Macedonië. Hoge bergen, opnieuw veel groen en de weg kronkelt zich naar boven (of beneden ah ja) tussen de meren van Ohrid en Prespa. Pelikanen aan de ene kant, Albanië aan de andere. Dikke bossen voor je, steppe achter. Als je fan bent van zweven, dit is ook een ideale lanceerbasis voor paragliders. Vlakbij heb je het klooster van St. Naum, een toeristische maar schone plek.
Foto’s