Winter escape: Malta, 2 voor de prijs van 1

Twintig graden en een schattig zonnetje terwijl de sneeuw met bakken uit de lucht valt in België, geen betere manier om aan die dekselse winterblues te ontsnappen dus. Op nog geen vier uur vliegen sta je in Malta en je krijgt meteen twee eilanden voor de prijs van een. Een vrolijk lachende man die zijn pony uitlaat in de straten van het dorp hoort daar ook bij.

“Een man met een pony, heb je weer te veel gedronken Tjoolaard?” Ik hoor het je zo zeggen, maar neen, waargebeurd! Terwijl we op zoek waren naar een restaurantje op Gozo, wandelde er doodleuk een man met zijn pony aan de leiband voorbij. En maar zwaaien! Het typeert de Maltees wel wat. Veel lachen, echte levensgenieters, joviaal en toch een tikkel rebels.

Over drinken gesproken, Malta staat bekend om zijn uitstekende wijnen. Die van Marsovin bijvoorbeeld. Konijn is de lokale specialiteit, maar ook met vis en schaaldieren kunnen ze overweg, die Maltese chefs. Maar mijn absolute voorkeur gaat uit naar imqaret, dadelkoeken die perfect met ijs gaan en hun kannoli. Let wel, suikerbommen die twee. Tijd voor actie dus.

De to do’s op Malta

Malta is het grootste eiland van de twee (eigenlijk drie als je Comino erbij rekent) en daar moet je dus ook zijn voor het levendige. Kleine stadjes vol koffiebars, steegjes, toeterende auto’s, afgewisseld met een pak geschiedenis en een verfijnde keuken. Ah ja en stranden met azuurblauw water natuurlijk. Mijn persoonlijke aanraders:

Valletta: Nog geen 6000 mensen wonen er in de hoofdstad van Malta, maar toch is het gezellig druk. Groot is het dan ook niet, 600 meter op 1 kilometer. De ridders die het stadje stichtten noemden het ‘a city built by gentlemen for gentlemen’ en dat straalt Valletta nog steeds uit. Unesco werelderfgoed en Europese Cultuurstad van 2018, dus bezienswaardigheden genoeg, maar eigenlijk is Valletta vooral een slenterplek. Koffie is de motor van de stad, ijscrème de grote zonde.

Zandsteen is hier de basiskleur en de Maltezen voegen de felste kleuren toe als detail. Knalgroene deuren, felrode balkonnetjes, donkerblauwe raamkozijnen. Vanuit de Barrakka tuinen kijk je over Malta en het water heen en St. John’s co-kathedraal is overstelpt met goud en prachtige schilderijen van Caravaggio. Renzo Piano heeft er net enkele architecturale parels neergezet die mooi passen bij de eeuwenoude gebouwen.

Religieus festival: Dorpjes genoeg op Malta en elke gemeente heeft zijn eigen patroonheilige. En die heeft dan weer zijn eigen feestdag. Verwacht je maar aan vuurwerk, muziek en veel eten. Probeer zeker ook een processie mee te pikken. Heel vreemde ervaring. De patroonheilige (het beeld dan toch) wordt de lokale kerk buiten gedragen en door het dorp geshowd. De meest gemotiveerden lopen achterwaarts voor het beeld uit, terwijl ze gebeden opzeggen.

Rolling geeks: Een GPS met een plat Antwaarps accent, enkel en alleen in Malta! Rolling Geeks werd op poten gezet door een enthousiaste Belg en zijn concept begint goed te bollen. Met elektrische wagentjes, inclusief informatieve GPS en selfie-modus, rij je door “The Three Cities”, drie kleine stadjes vol historische gebouwen, schattige kerkjes en pittoreske havens. Je stopt waar je wil en begint het te regenen, dan zit je droog.

Riviera Bay en Mdina: Meer dan 300 dagen zon per jaar, dus tijd genoeg om zowat alle baaitjes van Malta eens te gaan checken. Het zijn er genoeg. Maar als je echt moet kiezen, ga dan voor Riviera Bay. Vanop de heuvel krijg je een prachtig zicht over de baai (sunset romance oelalaaa), er vertrekken verschillende hikingpaden en beneden is er een beach bar.

Popeye Villaga, een pretpark rond de spinaziefretter, ligt op een tiental minuten rijden en is vooral een toffe fotospot. Mdina ligt op een kwartier rijden naar de andere kant en is ook echt een aanrader. De volledig ommuurde stad blinkt letterlijk in het zonlicht en in de vele steegjes loop je zo verloren.

Pastizzi: Ik had het al over de heerlijke desserts die ze hier voorschotelen, maar een andere must-eat is de pastizzi. Bladerdeeg gevuld met vanalles en nog wat. Denk ricotta, vlees of geplette erwten. Vettige boel en als het niet zo is, dan zit je in het verkeerde kot. Absolute topper is de Crystal Palace, net buiten Rabat. De bar ziet er niet uit maar authentieker ga je niet vinden. Lange rijen en je servet wordt doorzichtig van de pastizzi.

Extra tip: wil je je echt begeerd voelen? Ga dan feesten in Paceville, zowat de Overpoort van Gent. Nog nooit zo veel succes gehad bij vrouwen. Achteraf bleek dat dit ook wel de rosse buurt van Malta is, dus daar ging mijn opgebouwd zelfbeeld. Twenty Two, net buiten die wijk, was mijn favoriete plek. High in the sky en goeie cocktails.

De to do’s op Gozo

Steek zeker ook eens het water over met de ferry, richting het kleinere Gozo. Hier valt het leven zo goed als stil. Rust en natuur staan centraal en de buitensporters gaan hier hun goesting sowieso vinden.

Duiken, rijden en hiken: Gozo is een paradijs voor al wie graag buiten speelt. Torenhoge kliffen bieden naast een schone vista ook uitdagende klimparcours, inclusief bouldering. Gozo is trouwens de thuis van de vroegere en nu ingestorte trekpleister Azure Window maar ze hebben nog een reservewindow. Hike maar eens naar Wied il-Mielah Window, sowieso een indrukwekkende tocht langs de woeste golven. Ook de zoutvlaktes zijn een interessante stop trouwens.

Malta heeft er ook enkele, maar de mooiste duikspots vind je op Gozo. Zeker voor de Blue Hole, Inland Sea en de vele wrakken mag je de duikflessen bovenhalen. En met een beetje sjans zie je ook een pijlstaartrog. Ik wou hem nog een tikje geven als payback voor Steve Irwin, maar hij zwom sneller. Toch meer een bovendegrondmens? Gozo is de max om te ontdekken met een quad.

Segway: Wist je dat de eigenaar van het Segway-bedrijf overleden is door van een klif te rijden…met een segway? Ironie. Los daarvan had ik ook wel wat bedenkingen bij de Segway-tour. Het ziet er gewoon niet uit als ze in kolonne door de stad rijden. Maar ik moet toch mijn mening bijschaven, want heb me vree geamuseerd. Vooral omdat het off road was en de stops ook wel konden tellen. Opnieuw langs de kliffen, prachtige baaien en het huis van Brad Pitt en Angelina Jolie! Ze waren niet thuis.