Saalbach: een skigebied in de zomer
Ook al ben ik geboren en getogen aan de kust -in het roemrijke Oostduinkerke- diep vanbinnen voel ik me toch meer een bergmens. Mijn oude dag slijten ergens in een houten hut, verborgen in een dennenwoud hoog boven de wolken en de zon zien worstelen met de ochtenddauw. En als het even kan en mijn knieën het nog toelaten, een snowboard onder mijn voeten binden en naar de boerderij wat verder glijden om kaas.
Bergmensen hebben ook iets speciaal. Ze zijn anders. Misschien door de constante ijle lucht, misschien door het gebrek aan verre horizon. Misschien leven ze zo dicht bij de hemel dat ze beseffen dat het op aarde eigenlijk toch beter is. Ze hebben iets onbereikbaar en toegankelijk tegelijk. Eerst nors, dan dikke vrienden bij de schnapps.
De liefde voor de bergen, die is er elk seizoen. Toen Saalbach, een skigebied in Oostenrijk, me hun zomerprogramma wou laten ervaren, zei ik uiteraard geen nee. PR-bureau Sound of C verzamelde wat gelijkgestemden en off we went. De memorabele momenten som ik even voor je op:
Zonsopgang hike
Vroegensvroeg knalden de decibels van mijn wekker me wakker maar met een Machiavelliaanse ‘het doel heiligt de middelen’ sleepte ik me toch uit bed. Wie een zonsopgang hoog in de bergen wil, die moet vroeg uit de veren. Is die baxter met koffie nu nog niet uitgevonden?
Heb ik al gezegd dat ik eigenlijk meer een bergmens ben? De temperatuur speelt daar ook in mee. Doe mij maar de bergse frisheid, die mengeling van mist en dauw. Dist! Pakken aangenamer ook om zo een berg op te klauteren en dat kleine schnappskatertje weg te stappen. Gaan, gaan en gaan, tot je die perfecte zitsteen hebt gevonden. En dan is het wachten. Met een camera, met een buddy maar vooral met je goede vriend de stilte. De zon doet de rest van de ochtendshow.
Downhillen met een mountainbike
Knikkende knietjes, zadel helemaal omlaag en goed naar achteren leunen. Zo vlug mogelijk de juiste rijlijn proberen uitstippelen, dat wegspringende voorwiel –verduivelde losse stenen- proberen corrigeren met een ultieme reflex en tussen alle extremiteit door af en toe halt houden om je helemaal te vergapen aan het uitzicht. Downhillen is het snowboarden van de zomer!
En gelukkig blijven de skilften ook tijdens de groene seizoenen gewoon draaien. De fiets kan gewoon mee in de lift en een kwartier later sta je boven. Zo spaar je al het zweet voor de angstaanvallen op weg naar beneden. De liften zitten trouwens inbegrepen in de Joker Card. Nog niet helemaal overtuigd van je eigen kunnen? Saalbach biedt verschillende parcours, aangepast aan je niveau. Om het simpel te houden gebruiken ze dezelfde kleurcodes als skipistes.
Biker Mania
De weg van de luchthaven naar Saalbach kronkelt tussen de bergen heen. In een auto levert dat wel eens een interne machtsstrijd tussen je maag en hersenen op, maar met de motor is het puur plezier. En dat hebben enkele Harley Davidsonfanaten ook gesnopen. Allé “enkele”, het zijn er ondertussen toch duizenden die richting Biker Mania brommen.
En masse zakken de in leer getooide baanvreters af naar het kleine Saalbach om er hun gepimpte stalen rossen te showen. Harleys in alle vormen en kleuren, met lichtgevende doodskoppen, roodknallende speakers of fluwelen bekleding; je kan het zo gek niet bedenken of het staat er. ’s Avonds vlamt pittige rock&roll door de afterparty terwijl acrobaten halsbrekende toeren uithalen in de Pit of Death.
Klimmen en klauteren
Saalbach heeft genoeg extreems in petto om de diehards blij te maken, maar ze mikken ook vol op wandelaars en gezinnen. Kruidenwandelingen, ontdekkingstochten, mini-golf op grote hoogte, een rodelbaan en nog heel wat meer, netjes verzameld in een programmaboekje. En een uitgebreid klim- en klauterparcours. Als volwaardige gibons slingerden we van trapeze naar ladder en van ladder naar evenwichtsbalk. De durvers doen een leap of death, een soort bungeesprong, en ook hier verschillende niveaus. Met de Joker Card krijg je trouwens op heel wat attracties in de buurt korting.
Culinaire gezelligheid
Maar best dat Saalbach vooral in het teken van bewegen staat, want licht eten ga je er niet doen. Daar zijn ze veel te gezellig voor. In de berghutten staat altijd wel een vrolijke mens achter de toog klaar met een plateau vol schnapps, een schnitzel zo groot als België en een portie overheerlijke kaiserschmarren ofte verhakkelde pannenkoeken met suiker, appelmoes en rozijnen.