Al tjoolend belandde ik op Bacvice, in de hoop er een plek op een terras te scoren en dit hier te kunnen schrijven met een dikke banana split als extra stimulans. Maar ik geraakte niet verder dan het zandstrand. Hollende senioren die zweefduiken namen in het ondiepe water en ondertussen een balletje wegtikten. In speedo! Hier moest ik meer over weten dus klampte ik een van de oudjes vast. Gek gesprek, zeker omdat het uitvloeide in een politieke discussie over de Europese Unie. Zit je daar gevolgen van een gemeenschappelijke munt te bespreken met een grijsaard in speedo.
Soit, het spelletje heet picigin (spreek uit pietchiegien) en is hier in Bacvice ontstaan begin twintigste eeuw. Enkele Kroaten zochten toen een alternatief om waterpolo te kunnen spelen in het ondiepe water. Er zijn niet echt regels maar de bedoeling is om een balletje in de lucht te houden met gelijk welk lichaamsdeel, zonder het vast te pakken. Volleybal zonder net dus. En met je voeten in het water. Je hebt twee personen die verankerd staan (sidruni) en de rest loopt er omheen (trcaci). Hoe acrobatischer je het balletje terugtikt, hoe beter. Teams bestaan meestal uit vijf personen en alle leeftijden doen mee.
De speedo is een belangrijk onderdeel van het spel en wordt als de officiële kledij gezien. De balun of het balletje is meestal een gestripte tennisbal. ‘s Nachts worden reflectoren op het balletje geplakt. Ondertussen is de sport uitgeroepen tot cultureel erfgoed en worden er heuse kampioenschappen georganiseerd, inclusief winteredities voor de die hards.