Tijd om mijn auto even in te ruilen voor een milieuvriendelijker transportmiddel en een kapiteinsklak. En weer wat te ontsnappen aan al dat stedelijk geweld. Kajakken dus. Normaal stond er een week zeekajakken op het programma maar storm op zee gooide roet in het eten. Daarom besloot ik om mijn tocht in het binnenland te starten, op de Cetina-rivier. Beste beslissing ooit!
Met een mini-busje rijden ze je een heel stuk het binnenland in en dan laten ze je los. Voor dag 1 koos ik bewust voor een solo-tocht. Kon ik terug wat op niveau komen, zelf mijn tempo bepalen en wat de asocialen uithangen. Op een rivier verkeerd varen is trouwens al behoorlijk moeilijk. Zeker als ze je nog eens een plannetje mee geven. Als ze naar je niveau vragen, zeg je trouwens best beginner. Ik zei medium maar kreeg een behoorlijk onstabiele kajak mee. “Good for speed”, al goed en wel, maar niet om foto’s te nemen onderweg.iPhone-materiaal dus.
Nu, kajak volgepropt met wat drank (zeker niet vergeten), eten en rugzak, armen en gezicht ingesmeerd (ook zeker niet vergeten) en weg. Prachtige route! Je vaart in de canyons van het Kroatische binnenland, langs rietvelden vol eenden, steile rotswanden en honderden kleine vissershutjes. Af en toe word je enkele kilometers gevolgd door een arend, die wat later plaats maakt voor zwaluwen. Altijd even schrikken als er plots een vliegende vis op de neus van je kajak valt, maar die vergeet je snel als je na de volgende bocht weer een heel ander uitzicht cadeau krijgt. Dubbel, want alles wordt perfect gespiegeld in het heldere water.
Eindigen deed ik na een tocht van zes uur in Omis, een gezellig piratennest. Voor je de stad binnenvaart passeer je een prachtig kasteel op een rotswand waardoor je je echt één of andere handelsman waant die zijn koopwaar komt aanbieden aan een troep bloeddorstige piraten. Net iets te veel fantastie, want veel meer dan wat ijscrèmeverkopers, jonge voetballertjes en oude staarbejaarden zie je er niet.
Vanuit Omis nam ik nog snel de auto om ook de rest van de buurt te doen. Via allerlei fantastische haarspeldbochten belandde ik van het ene rotsdorp in het andere tot ik zelfs in een restaurantje uitkwam waar een echte Flintstones-auto stond. Helaas had ik geen batterij meer om een foto te nemen, dus even eentje geplukt van hun site. Daarna nog doorgereden naar het prachtige Sinj en van daaruit naar Split voor de rest van de kajaktocht, nu wel op zee.
