Captain’s log: dag 1 Aswan naar Esna
05u03: Brullende motoren schudden me wakker. Ons schip de Sonesta duwt zichzelf in gang richting kom Ombo. Het monotone gezoem van de rotoren trekt me terug de slaap in.
07u36: Koffiedampen en de geur van vers brood, vijventwintig graden op het dek en een hele resem Egyptenaren die me op alle mogelijke manieren willen helpen, inclusief omelet bakken.
08u36: De kom Ombo-tempel staart ons vanop de oevers aan, terwijl een knulletje al paraat staat met armbandjes.
08u44: Tientallen ooievaars vliegen gegroepeerd over, maar onze gids laat zich niet kisten en lonkt naar onze aandacht met een sappig verhaal over Sodek. We wandelen in zijn tempel. Sodek met de krokodillenkop was trouwens een echte badass! Zowat de Al Capone van de Egyptische goden. Maar dat maakt zijn tempel er niet minder indrukwekkend om.
09u03: Chinezen zijn ook hier luidruchtig. Ze dragen trouwens van die zonnepetten zonder bovenkant. Ni hao crazy people.
09u36: Gemummifcieerde krokodillen zien kan ik nu ook van mijn bucket list schrappen. Say whaaaaat.
10u52: Net even mijn boot geïnspecteerd. Keuken was clean, machinekamer luidruchtig, de bar nog leeg en de stuurman nuchter. Mag wel met 73 meter aan schip onder zijn kont.
13u00: Lunch. Buffet. Rundsstoofpot. Kip. Aardappelen. Egyptische pasta met rijst. Rauwkostschotel. Feta. Koekjes. Koffie.
14u30: Met paard en kar galopperen we door de straten van Edfu, richting de befaamde tempel. De paardenmenner is net geen tien jaar oud, maar heerst over deze straten als een echte pasja.
14u42: Ja goeienoene! Wat een geschifte voorgevel is me dat. En ik spreek wel degelijk over die van de tempel. Metershoge hieroglyfen staren ons toe (eigenlijk kijken ze weg) terwijl twee grote valken dreigend de poort bewaken. Horussen. Binnenin een wirwar aan gangetjes en kamers, volgekrast met oud-Egyptische symbolen vol verhalen. Met le moment supreme helemaal achterin, waar de boot van Horus staat. Zou hij ook een captain’s log hebben?
15u23: De mieren zijn hier gigantisch.
15u47: Ik maak hier veel vrienden bij de Egyptische handelaars. Want ik ben Belg. Dus een ami. En ze kennen allen Jean-Claud Vandamme persoonlijk. De gelukzakken.
16u33: Tea time. Koekjes. Thee.
17u59: Terwijl de zon stilaan achter de groene gordel aan de Nijl wegzakt, raak ik aan de praat met een matroos. Over fotografie en onze landen. Over smartphones en voetreflexologie. Hij wil het bewijzen en duwt op een plek linksonderaan mijn voet. Een pijnscheut schiet door mijn benen. Last van je onderrug, vraagt hij. Potversnippie ja, al enkele maanden zelfs. En plots lig ik op een massagetafel terwijl een matroos mijn onderrug op zijn plaats steekt. KRAK.
20u00: Diner. Houmous. Tahine. Slaatjes. Brood. BBQ. Kofte. Kip. Koekjes. Gebak. Fruit.
22u23: Mais Niel, c’est comme le Nil! Dolle pret hebben die Egyptenaren hier met mijn naam. Geef ze maar eens ongelijk, de sloebers.
23u32: Morgen heel vroeg dag. Nog een laatste blik over de majestueuze Nijl en dan mijn kajuit in.
PS: De Nijl afvaren kan op verschillende manieren. Bijzonder luxueus met gigantische cruise-schepen, inclusief prachtige kamers en alle comfort ter wereld. Maar ook met een tussenklasse of met een feloek. Dan slaap je gewoon op het dek in hangmatten. Wondermooie ervaring.
PPS: De dienst toerisme van Egypte en Imagine Travel nodigden me uit op deze persreis om aan te tonen dat Egypte een veilig land is. Het toerisme krijgt alle jaren zware klappen, maar ik heb me er geen seconde onveilig gevoeld. De storm is gaan liggen.
Foto’s
