Hem vastbinden op een stoel, een vel papier razendsnel tussen al zijn vingers trekken, er zout opgooien en ondertussen zijn tenen tussen de spaken van draaiend fietswiel rammen. Zijn hoofd bij de oren vastnagelen aan een muur en een glas water op een tafel voor hem zetten. En wachten, wachten en wachten. Ja King Geoffrey uit Game Of Thrones zou geen leuke tijd met me beleven, de kleine etterbak. Maar dan moet ik hem natuurlijk eerst vinden. En aangezien King’s Landing gebaseerd is op Dubrovnik, waag ik daar mijn kans.
Wondermooie stad trouwens. Bijzonder authentiek, ook als werd de stad al meerdere keren aangevallen en gebombardeerd. Veel geschiedenis en elke baksteen ademt dat ook uit. Het begint al als je even de kabellift naar de top van de Ivanica heuvel neemt. Heb je meteen een prachtig zicht op het oude stadsgedeelte en de muren rondom rond. En ja, je herkent er effectie King’s Landing in. Geen Geoffrey te bespeuren helaas. Toeristen daarentegen…
Walk around town
Ik begon mijn visite met een 4D-film over de geschiedenis van Dubrovnik. Echt alles en iedereen is hier al binnengevallen. En nu ook de met fotocamera gewapenden Japanners. Daarna tjoolde ik wat door de kalmere steegjes, op zoek naar Kroatisch leven. Want in tegenstelling tot de meeste historische steden is Dubrovnik meer dan een openluchtmuseum.
Er staan voetbalgoals, de was hangt buiten, de lelijkste muren staan vol tags en oude ventjes zitten aan hun raam te staren naar alles wat beweegt. Jonge meisjes spurten na school naar huis en de terrassen zitten vol backpackers, locals, bejaarden en getunede kerels en dames die wachten op de nacht om helemaal wild te gaan. Want feesten kan je ook in Dubrovnik. En hoe! Tip: het terrasje op de rotsen aan de zeekant (dankjewel Kristof).
Een local gaf me de tip om een wandeling op de oude stadsmuren te doen, maar bij valavond. Want het licht zit dan het best, waardoor de stad nog een stuk mythischer wordt. En gelijk had hij. Aanrader dus en een dikke merci voor Dario. Indrukwekkend ook om vanop de muur even naar zee te staren en je even in de tijd van de grote zee-oorlogen te wanen. Dubrovnik moet echt zot moeilijk inneembaar geweest zijn.
Wondermooie rit
De rit van Dubrovnik naar Split en omgekeerd is trouwens één van de mooiste stukken die ik al gereden heb, op Patagonië na. Prachtige decors, lange eenzame banen en als je goed timet, de mooiste zonsondergang! Je rijdt wel even door Bosnië dus zeker je identiteitskaart bij hebben. En misschien vragen ze je ook om sigaretten. Geen probleem als je er geen bij hebt, maar je kan er een mens die niet veel heeft gelukkig mee maken.
