2017 was weer een goed jaar voor mijn scratchmap. 12 verschillende landen, waarvan vijf nieuwe. En vooral weer enkele mooie herinneringen opgebouwd. Kiezen uit al die momenten was geen makkelijke dus ik ga valsspelen en er later gewoon nog wat opsommen. Maar laat ons hiermee beginnen, in omgekeerde chronologie.
In de fel gedecoreerde straten van Cospicua horen we een vreemd gemompel alsmaar dichterbij komen. Honderden mensen wachten in de smalle steegjes op het moment van het jaar, namelijk de rondtocht van hun Mariabeeld. Elke 8 december vieren zij de onbevlekte ontvangenis met een beklemmende bedevaart door het stadje. Zwetende misdienaars dragen het gigantische beeld op de schouders, terwijl stoetlopers achterwaarts en met het gezicht naar Maria biddend voortschrijden. Kinderen zwaaien, omaatjes huilen.
De immense stilte is oorverdovend. Geen zucht wind, enkel de mistbanken zo typisch voor de morgenstond en het oranje van de opkomende zon. Daar doe je het voor. Om volop te kunnen genieten van de nieuwe maan en wonderbaarlijke sterrenhemel sliepen we buiten in plaats van in de tenten. Op een heuvel, met het bedoeïenkamp onder ons en op enkele tientallen meters een hongerige kameel. Beneden wachtte muntthee.
In opdracht van Het Laatste Nieuws trok ik 48 uur door het Nederlandse Zeeland. Na nog geen uur rijden pakten donkere wolken samen boven het strand van Cadzand en barstte een stevig onweer uit. Op zich niet zo speciaal natuurlijk, maar ik heb een obsessie voor onweer moet je weten. De duistere, dreigende lucht gecombineerd met het felle, opgewekte geel van de strandhuisjes en het verdwijnende zonlicht maakten van het moment een kunstwerk.
Wakker worden op het water, een koffie zetten op een gasbrandertje en erna een ommetje maken met de kano; zo wil ik wel vaker wakker worden. Kamperen op een vlot is de ideale manier om even te ontsnappen aan de drukte. Al wat je moet doen is rijden naar het startpunt en daar staat alles voor je klaar.
Plots besefte ik het ten volle; ik ben aan het wandelen in de Vlaamse Ardennen met een alpaca aan de leiband. Misschien wel een van mijn meest absurde momenten in 2017. Ecosnooze biedt natuurwandelingen aan met de wollebollen, inclusief uitgebreid geknuffel.
Slovenië is een wondermooi land. Precies mini-Europa. Strand, vlaktes, bergen, meren, het kleine Slovenië heeft het allemaal. Maar de reis werd extra gekruid door de mensen die ik er leerde kennen. Miha, mijn gids, nam me mee in zijn vriendengroep, met een fantastische avond door de straten van Ljubljana als resultaat. Helaas of gelukkig zijn er geen foto’s van dus krijg je het pittoreske Bled in de plaats.
Canada was op zich natuurlijk al een topmoment, maar een nachtje boomhut in de natuur was misschien wel de kers. Vlakbij de Saguenay fjorden slaap je op een zestal meter boven de grond, inclusief glazen koepel in het dak. Star gazing! ‘s Morgens trekken ze je ontbijt naar boven met een katrolsysteem en de vroege vogels kunnen heel wat rendieren spotten.
Niagara gelijkt op een mini-Vegas. Overtoeristisch, casino’s, heel veel neon en vooral kitsch à volonté. Vreemd ook hoe dicht de watervallen ook bij het volgebouwde stuk liggen. Geen nature escape dus. Maar toch is het de moeite waard om in een felroze flutregenponcho met het schip tot op enkele tientallen meters van al dat watergeweld te varen. Ongelofelijk indrukwekkend al die kracht en het lawaai. De oooohs en aaaaahs van je medematrozen moet je maar even blokkeren.
Snowboarden is elk jaar wel een hoogtepunt en dat was in 2017 niet anders. Busje huren, een troepje maten erin en richting Nendaz pendelen voor sneeuwpret. Geen schitterend weer, maar dat leverde des te betere foto’s op.
Het jaar starten in de meters sneeuw van Lapland, met snowscooters crossen, in een hondenslee door de natuur en de kerstman gaan bezoeken, het kan slechter niet? Meteen ook mijn eerste keer het noorderlicht en dat dan nog vijf dagen op rij. Samen met Yannick van Soms Ook Heimwee en Joy de kou trotseren en gaan snowboarden in een zo goed als leeg skigebied.
Deel gerust ook eens je topmomenten. Of als je absolute aanraders hebt voor me, laat maar horen.
Packraften in Spitsbergen, mooi en meedogenloosEen dagboek van extremen Captain’s log Day zero – Vliegen…
Twarres uiteraard, maar de dag dat Boudewijn de Groot zong over die zonderlinge jutter die…
Industrieel toerisme is een redelijk nieuw dingetje in de toerismewereld. Je bezoekt plekken die vooral…
Dag 1-3: Tokyo - De futuristische metropool Start je avontuur in het bruisende hart van…
Dag 1-2: Kanazawa - Cultureel erfgoed zonder de drukte Kanazawa, ook wel het ‘Kyoto van…
Dag 1: Kanazawa - Het verborgen Kyoto van het Noorden Een elegante stad die vaak…
View Comments
Zalige momentjes! Jaloers op de meeste! Behalve dan de alpaca's, aangezien ik daar gewoon bij was. :D
Hopelijk brengt 2018 minstens even mooie momenten!
Groetjes
Fred
Merci! Ook voor jou een topjaar é. En we komen elkaar gegarandeerd weer tegen.
Wow, dat zijn momenten om jaloers van te worden. Hopelijk worden ze dit jaar geëvenaard.
Ik hoop alvast dat ik volgende week evenveel chance heb met het noorderlicht als jij :)
Groetjes,
Elia
Ewel ik hoop met je mee!
Uw mee hopen heeft geholpen, twee keer chance gehad :D En zo mooi!
Oh zalig! Waar ben je geweest?
Jij staat ook in mijn topmoment van mijn leven hoor :) <3
Haha zalig!
Wauw Niel, zo tof om te lezen! Je leest ook zalig vlot! Leuk dat je nog steeds van dat boarden geniet, doe ik ook nog steeds, hoewel het nu skiën geworden is. Voor mij zowat de enige escape geweest in 2017 :o ... Dat mag wat meer worden dit jaar. Ik hou je Belgische uitjes in het achterhoofd, dat lijkt me tegenwoordig meer haalbaar met 2 kleine kids. Die alpaca's knuffelen gaan ze geweldig vinden. Je instagramfoto's zijn ook steeds prachtig!
Keep up the good work, of mag ik 'life' zeggen.
Annemie! Merci voor de mooie woorden. En yes boarden is een must, elk jaar opnieuw.
De B-mine in Beringen is ook cool om met kinderen te doen. Veel klauterwerk!
Niel,
Waar verbleef je in Malta? Zou wel wat tips kunnen gebruiken :-)
Hello, ik sliep in de buurt van Valletta en op Gozo zelf. Hoe lang ga je?