Zomers Oostende: mond- en carnavalsmaskers

We kunnen er niet meer omheen, mondmaskers is al wat de klok slaat tegenwoordig. Ook in Oostende, waar mondmaskers verplicht zijn in het centrum en op de dijk. Maar Oostende en maskers, dat is sowieso wel een ding. Wie het iconische werk van Vlaamse Meester en geboren Oostendenaar James Ensor bekijkt, ziet de carnavalsmaskers heel vaak terug komen. En net die kunstenaar staat dit jaar (en de komende) in de kijker in Oostende. Tijd om mijn favoriete kuststad nog eens te bezoeken.

Het Ensor-jaar

James Ensor is een fascinerend figuur. Een eenzaat, een dwaler, een barmhartig man en vooral een rebelse kunstenaar. Oostende en het bijhorende karakter stroomt door zijn aderen en vloeit in zijn werk. Maatschappijkritische en vervreemdende schilderijen, gebaseerd op de zee, op Oostende en de bizarre objecten uit de antiekwinkel van zijn ouders.

In het gloednieuwe Ensorhuis leer je alles over de man zijn levenswandel. Je ziet zijn oorspronkelijk atelier, je hoort de kunstenaar in plat West-Vlaams en je krijgt op een aangename manier meer info over zijn werk. Prachtig interieur trouwens in het museum. Wie nog meer wil weten over de man, kan ook de Ensor-wandeling met extra uitleg via de app volgen. Zo zie je de stad eens op een andere manier.

Het Wonder Is Geschied

Eigenlijk ben ik echt een filmfreak. Samen met twee vrienden hebben we ook een filmconcept in cinema Sphinx, See You Tuesday. De expo rond 20 jaar Vlaamse filmgeschiedenis in Fort Napoleon stond dus op de lijst van must sees. Tien kunstenaars hebben een Vlaamse film geïnterpreteerd en er een kunstwerk rond gemaakt. Daarnaast tonen een twintigtal paspoppen en de vitrinekasten nog heel wat extra filmattributen. Probeer alvast eens te raden uit welke films alles komt.

En los daarvan blijft Fort Napoleon een zalig gebouw. De muren fluisteren er je hun verhalen toe. Sta je te ver, dan hoor je niets. Ook de nieuwe bar mag er zijn! Wat verderop vind je Kabine, een zalige conceptstore vol kinderartikelen, interieur en lekkere lunch.

Zomer in O

Je gaat je moeten haasten als je nog iets van Zomer in O wil meepikken want het programma loopt maar tot 16 augustus. Ik zag er alleszins een fantastisch mooi stuk gebracht door Tom Vermeir: Lacrima. Een straffe monoloog over proberen ontsnappen aan je afkomst, geschreven door Arne Sierens. Verder op het programma: muziek, dans, theater en boekvoorstellingen.

Tatjespap en mini-garnaalkroketten

Ken je dat, van die gerechten die je instant helemaal terug naar je kindertijd slingeren? Ik heb dat met tatjespap of smeusjes. Karnemelkpuree, een gepocheerd ei, wat bieslook en verse garnalen. Pure nostalgie. Ik was dan ook doodgelukkig dat het op de kaart van Bistro Mathilda stond. En smaken dat het deed. Los daarvan is het de ideale plek voor het betere diner. Probeer maar eens hun vistartaar, onevenaarbaar!

Lunchen deden we in Histoires D’O, ondertussen een echte klassieker. Heerlijke tapas, met de kaaskroketten, mini-garnaalkroketten en gegrilde groenten als uitschieters. Gevaarlijk om te blijven plakken wel, want ook de cocktails mogen er zijn. Probeer verder ook eens Lizette. In de gezellige lunchbar wordt je bediend door jongeren en volwassenen met een beperking.

Slapen en picknicken

Oostende is een nieuw hotel rijker: Hotel Monarc. Een charmant boutiekhotel, met een prachtige bar, gezellig buitenterras en fantastisch ontbijt. Leuke extra; je kan er een picknickmand bestellen en de eigenaars komen die gewoon brengen op het strand. De dag starten in stijl, quoi! De kamers zelf zijn ruim, er is een grote inloopdouche en blijven plakken in de lobby is geen probleem.

Foto’s