Kroatië: Hvar en Brac

De voorlaatste Kroatië-post; gehuil alom, paniek, een verdubbeling van het volk aan de klaagmuur. Of wilde vreugdetaferelen natuurlijk onder al zij die het nu wel gezien hebben. Ik heb nog twee eilanden in petto, Hvar en Brac namelijk. Hvar was meteen ook de eindbestemming van mijn kajaktocht.

Hvar

Hvar is van alle eilanden die ik bezocht, misschien wel het meest aan te raden. Veel zoetwaterbronnen, niet gebruikelijk voor een eiland, dus ook heel veel bomen, planten, fruigaarden en olijfboomvelden. Dus fiets huren en rondtrappen. Mispak je niet, de afstanden tussen de dorpen en steden kunnen groot zijn. En stevige kuitenbijters die kleine heuveltjes. Stranden genoeg ook en de Paklenica eilanden wat verderop zijn bekende naaktstranden. Van horen zeggen é.

Maar Hvar stad is misschien wel het hoogtepunt van het eiland. Overdag een rustig, licht mondain havenstadje waar eigenlijk niet zo heel veel te beleven valt. Maar ‘s avonds is het moneytime. Dan komt de jetset plots de straten overspoelen, varen de bigass zeilboten binnen en krijg je een real life catwalk voor je neus. De terrassen lopen vol en nog later op de avond gaan de meesten clubben. Als je keer zot wil doen, kan je zelfs op een boot stappen richting kleinere eilandjes om hele wilde te gaan. En misschien wel één of andere celebrity tegen het lijf te lopen.

Brac

Brac is dan weer van een ander kaliber. Ligt dichtst bij Split en is gemakkelijk voor zij die niet veel tijd hebben, maar toch een eiland willen doen. Als ik het me goed herinner was het twee uur varen met de ferry. Er zijn ook andere opties maar die komen dan ook duurder uit. En altijd wel interessant volk op zo’n ferry. Slapende Japanners, een kleuter die het vals gebit uit de mond van zijn slapende opa kon plukken en opgezette tienermeisjes die zo in een clip van Lil Wayne passen.

Ik besloot een brommer te huren om het eiland in één dag te kunnen verkennen. Niets zo leuk als sjeezen op godverlaten banen doorheen wijngaarden, kleine heuvels, langs verlaten dorpjes en wat open velden. Eigenlijk valt er ook niet zo veel te zien op. Oké ze hebben de hoogste heuvel (778m) van alle eilanden in Kroatië, een zeetong die op een string gelijkt en een steensoort die door zowat alle grote rijken ooit gebruikt werd om monumenten en gebouwen mee te zetten. Het Blaca-klooster is ook de moeite, maar dan vooral voor de wandeltocht om er te geraken. Snake alert! Ah en een coole boom op het strand, naast de nudisten.