Ik liep in Diest rond… en ontmoette er markante figuren

Ik liep in Diest rond… en ontmoette er markante figuren

“Er komt toch een quota op hoe vaak we de klassieke Diest-mop mogen gebruiken é?” Bam, alle zorgen van de andere bloggers terzijde, ik knal die mop gewoon in de titel. Weet je nog op de speelplaats… zeg eens “ik loop in Diest rond” … humor gloriedagen! Maar alle gelach opzij, enkele weekends geleden liep ik effectief twee dagen in Diest rond. Hoekpunt van de marginale driehoek gelijk ze zeggen, maar is dat eigenlijk wel zo? 

Tijd voor een portie geschiedenis. Ten tijde van Napoleon werd er snoeihard gebikkeld. Ook in België. Allé, van horen zeggen natuurlijk, want ik was er zelf niet bij. Aangezien Parijs wat te ver was, werden zieke en gewonde soldaten naar de streek rond Diest en Aarschot gebracht. Logisch ook, aangezien het er prachtig groen is en er water à volonté uit de Demer gevist kan worden. Wel, die soldaten werden toen liefkozende “marginalen” genoemd, wat meteen ook de naam van de streek kan verklaren. Marginale driehoek vs. de rest: 1-0.

Tijd voor verder onderzoek! Ken je de befaamde Aarschotse rappers van KIA (krapoel in Axe) nog? Van toen Tien om te Zien nog bestond. Die zijn afkomstig uit de marginale driehoek, dus echte kenners. In hun hitje Zaterdag zeiden ze dit over uitgaan in de streek: Ik ben een playboy, ik weet dat van mijn eigen. Maar over mijn witte kousen moet jij zwijgen. (vrij vertaald) Of ook dit: het wordt me te veel, ik begin het te voelen. Maar eerst de kotssmaak met nog een pintje wegspoelen. Marginale driehoek vs. de rest: 1-1.

Een ex-aequo potjandorie. Weet je, de ziel van een stad, dat blijven de inwoners. Dus laat ik gewoon enkele markante figuren naar voor schuiven. Drie Diestenaren die vol passie over hun stad praten, drie Diestenaren die hands-deep in het leven van de stad zitten. Drie Diestenaren met een verhaal. 

Nachtwakers en dansende poezen

Loop ik wat te sjokken door het prachtige Park Jan Heylen in Diest, duikt daar in de verte plots een in zwarte mantel gehulde nachtwacht op. Trotse hoed op de kop, hellebaard in de hand en hoorn rond de nek. Achter of onder de facade zit Jef Rasschaert verscholen, beroemd-beruchte stadsgids, verhalenverteller en collectief geheugen van Diest. Samen met zijn geliefde Netteke neemt hij toeristen en bezoekers mee op sleeptouw door zijn Middeleeuwse stad. En daar hoort af en toe een sappig verhaal over dansende poezen en Hollandse koningen bij. 

Die Nederlandse royals, met name de Van Oranje-familie, zwaaiden hier jarenlang de plak en de klak (met de guldens). Tot op vandaag is de Nederlandse vorst trouwens ook Baron van Diest. De Oranjes bouwden de stad helemaal op en ondanks verschillende branden, bombardementen en oorlogen bleef en blijft Diest de stad met het meeste erfgoed per vierkante meter. Ga maar eens loeren in het Begijnhof, een van de best bewaarde in Vlaanderen. Beter nog, boek er gewoon een B&B en slaap als een nonnetje! Of nee, die moeten altijd vroeg op zeker?

Mag het wat minder katholiek? Ga dan voor de Waanhistorische Wandeling. Diestenaars vertellen allerlei toffe “weetjes” over de historische plekken in de stad, de een al meer verzonnen dan de ander. Blijkbaar was het Begijnhof vroeger een pretpark… Humor, gezever en vooral een aparte manier om de hele stad door te piefen. Maar onze Jef Rasschaert, die torent er toch bovenuit.

Kajakkende bankiers en Eddy Wally

Tijd voor onze volgende Diestenaar; Wannes Laleman houdt er op zijn minst een interessante levensloop op na. Hij begon zijn carrière als bankier/verzekeraar maar zijn knietjes begonnen algauw te jeuken. De mens heeft niet echt een zittend gat, dus besloot hij Fun2Rent uit te bouwen. Nu kan je niet alleen op zijn deur kloppen voor het betere verzekerwerk, hij verhuurt zowat alles waarmee je door Diest kan cruisen. Vespa’s, sup-boards, kajaks, … en als je eens lief kijkt (en je portefeuille bovenhaalt), dan stelt hij meteen een heel pakket met routes, picknicks en aanstekelijk enthousiasme samen.

Ik ging zelf even kajakken op de Demer en ben alvast niet teleurgesteld terug aan wal moeten kruipen. Prachtige bochtenroute door de velden, een leuk stroompje die het grote peddelwerk weg pakt, terwijl je jezelf vergaapt aan verdwaalde koeien en parende libellen. Heb je die al eens zien vogelen trouwens? Love is in the air, letterlijk.

Over the air gesproken, Diest is letterlijk ter land, ter zee en in de lucht te bezoeken. Blijkbaar is het middeleeuws stadje een hotspot voor parachutespringers en zweefvliegers. Af en toe zie je zo’n paraglider een duik richting de kerktoren nemen. Dat de befaamde parachutemoord (weet je dat nog?) een half uurtje verder gebeurde, moet je maar even vergeten. 

Liever met de voetjes op de grond? In en rond Diest liggen prachtige fietsroutes, inclusief enkele waar je gerust van’t padje mag gaan met je e-mountainbike. Glooiende velden waar Jacques Brel lyrisch over kan zingen, heuvels waar Erika jaloers op mag zijn. Of probeer de Citadelheuvel een paar keer op te rijden, ben je zo klaar voor het volgende stukje tekst.

Cocktailschudders en bierbrouwers

Van al dat sporten, wandelen en luisteren naar nachtwachten krijg je dorst natuurlijk. En laat Diest nu net een kampioen cocktailshaken in huis hebben. Jules Verlinden blinkt achter de toog van De Nieuwe Haan (vree lekker restaurant trouwens), waar ook zijn trofeeën staan te pronken. Uit zijn hoofd en handen komt een gloednieuwe cocktail; de Victoria, gebaseerd op de legendarische veldslag op Cinco de Mayo waarop de Mexicanen de Fransen een poepie lieten ruiken. Uiteraard is tequila de basis, verder proef je ook peer, smokey salt en infused spirits. 

Meer een bierdrinker? Dan heb je chance, want in Diest durven ze al eens een specialleke serveren. Brouwerij Bastion brouwt  biertjes met allerlei kruiden, fruit tot zelfs Irish coffee. Voor de durvers is er een cannabis-bier en de prijs voor mooiste naam gaat naar hun Lazaar. Te verkrijgen in de Diestse horeca!

Voor je helemaal in den drank vliegt, best even een fongsje leggen é. En ook daar schiet Diest zeker niet tekort. Ontbijten of brunchen kan tegenwoordig bij Butan, waar ze heerlijke koffiekoeken, smoothies en acai bowls op tafel zwieren. Lunchen met flammkuchen met een stripverhaal in de hand of een gezelschapsspel op tafel kan dan weer bij Nooi. Johnny Flamingo is – naast de toekomstige naam van mijn eerstgeborene- de place to be voor burgers. Wat denk je van ene met gegrilde mango, pindakaas, kip en chili? Je mag trouwens eens raden wat ze verderop in de Croque & More serveren… Zouden er trouwens croque-restaurants de naam Croque&Roll dragen?

Toch een kater of een koppijntje overgehouden aan je nachtje stappen? In Diest vind je een van de oudste apothekers van Europa. Overal potjes met fantastische labels, oldskool meetinstrumenten en prentjes van vreemde ziektes. Een paradijs voor Tjoolaards dus.

Foto’s