Volledige vliegtuigen en schepen die plots van de radar verdwijnen. Aliens, magnetische velden, donkere krachten. Geen wonder dat de Bermuda-driehoek zo’n aantrek op me heeft. En als er dan een plek dichterbij de Europese Bermudadriehoek genoemd wordt, dan moet ik daar wel heen. Ah ja! Hoia Baciu Forest in Roemenië dus. De ideale plek om mijn trip door Transsylvanië af te sluiten.
Hoia Baciu is een gigantisch woud, dichtbij Cluj-Napoca, in het noorden van Roemenië. Op zich al aantrekkelijk natuurlijk, maar de verhalen maken het bos net iets spannender. De naam alleen al komt van een herder die er ooit verdween met 200 schapen. Mensen uit de buurt durven er niet heengaan, uit schrik om nooit meer terug te keren. Zij die wel durven klagen over misselijkheid, het gevoel constant bekeken te worden, uitslag, angstaanvallen, vreemde figuren op foto’s die er in het echt niet waren, aliens, geesten, giechelende vrouwenstemmen, … En op de koop toe groeien de bomen er ook nog eens op bizarre manier. Sommige mensen geloven zelfs dat het bos eigenlijk een poort is naar een andere dimensie.
Ooit verdwaalde er een meisje en werd ze vijf jaar later teruggevonden, zonder kleerscheuren of herinnering aan de afgelopen periode. Zeggen ze. Er zijn twee beroemde UFO-foto’s genomen, de geesten van enkele Roemeense, vermoorde boeren dwalen er rond en diep in het bos is er een grote plek waar helemaal niets groeit. Je hoort het, de ideale plek om eens te kamperen.
Helaas geen tent bij, dus moest ik me beperken tot een walk in the park. Paden genoeg om uit te kiezen en weinig ander volk. Hier en daar een mediterende hippie en wat bosfanaten. Op het eerste zicht lijkt het een normaal bos. En ja inderdaad, hier en daar groeien wat bomen in bizarre vorm. Maar hoe langer je wandelt, hoe meer de verhalen in je achterhoofd beginnen spelen. Bewoog daar iets? Was dat een schim? Wat is dat lawaai toch? Zal wel een vogel zijn. Is het nu net kouder geworden? En kom je plots op een cirkelvormige, open plek, waar effectief niets groeit. Allé buiten het gras dan.
Het voelt nog niet hetzelfde als het zelfmoordbos in Japan, maar komt toch mooi in de buurt. Zeker als je een sterke verbeelding hebt en te veel horrorfilms op je palmares hebt staan. Achteraf kwam ik te weten dat er ook georganiseerde tours, inclusief overnachten op de open plek, bestaan. Zet ik zeker eens op de lijst.
Packraften in Spitsbergen, mooi en meedogenloosEen dagboek van extremen Captain’s log Day zero – Vliegen…
Twarres uiteraard, maar de dag dat Boudewijn de Groot zong over die zonderlinge jutter die…
Industrieel toerisme is een redelijk nieuw dingetje in de toerismewereld. Je bezoekt plekken die vooral…
Dag 1-3: Tokyo - De futuristische metropool Start je avontuur in het bruisende hart van…
Dag 1-2: Kanazawa - Cultureel erfgoed zonder de drukte Kanazawa, ook wel het ‘Kyoto van…
Dag 1: Kanazawa - Het verborgen Kyoto van het Noorden Een elegante stad die vaak…
View Comments
Hoi ik been zeer telepatisch ingesteld is dit gevaarlijk bij bezoek met nog blokkades te zitten naar geloof toe?