Pieter Sipkens Cupido, geboren en getogen op Terschelling, was een echte strandjutter. Al wat er te pikken viel op het strand, nam hij mee. Tot zijn groot jolijt vond hij op een dag aangespoeld op het strand een hele ton whisky. Dachten hij en zijn lever toch. Toen hij het houten vat opende, zag hij hopen gedroogde cranberries. Schepen namen het vaak mee op lange tochten voor de vele vitamine C, het ideale middel tegen scheurbuik.
Pieter Cupido, misnoegd om de inhoud, schoot in een Hollandse colère en duwde het open vat van een duinheuvel. De besjes vlogen in het rond en een jaar later stond het eiland vol bessenstruiken. En de Waddenaren? Die vertellen met veel plezier het verhaal van Pieter Sipkens Cupido, terwijl ze hun mondje vol steken met cranberrytaart en -likeur.
Een aquatische samenleving, het heeft toch wat. Afgezonderd van het vasteland en gesneden door de wind kweken eilanders vaak een eigenzinnig en atypisch karakter. Barstensvol verhalen, vaak net dat beetje ruwer en gebonden op elke manier aan hun met water omsingeld land. Ook op de Wadden van Fryslân is dat zo. Laat me je er enkele introduceren. De Pieter Cupido, die kende je al.
“Hey Jochie, zwengel maar met die armpjes van je.” Met haar bulderstem probeerde Miriam me wat aan te moedigen om dat gigantische zeil van onze driemaster de Iselmar in de lucht te krijgen. Wat ik met twee armen en wat hulp van Frederik moest doen, deed zij vlot met de linkerhand. Toen was het wel duidelijk, kapitein Miriam en haar team zouden ons vlot tussen de eilanden van Fryslan heen loodsen.
Elke ochtend opnieuw presenteerde ze vol trots lokale kazen, cranberries, charcuterie en andere Waddense specialiteiten zodat haar tijdelijke matrozen niets te kort kwamen. Dat reizen met een zeilschip is trouwens echt een ervaring. Helpen waar je kan, slapen in kajuiten, tijdens het varen niet meer doen dan staren en genieten van het klotsende water.
Iemand met meer liefde voor de Wadden dan Jaap Dros ga je niet vinden. En het is net de liefde die centraal staat in zijn doen en laten. We waren nog geen tien seconden aan boord of daar stond Waddenaar Jaap ons al op te wachten met Spaanse gitaar in de hand en cover van The Doors.
Maar zingen was niet zijn enige passie. Hij vertelde ronduit over zijn vele veroveringen, over de geschiedenis en eilandcultuur van de Wadden, over koetjes en Hollandse kalfjes. Waarna hij zijn zelfgeschreven dichtbundel bovenhaalde en ons expressief leerde hoe de Friese taal in elkaar zat, inclusief schunnige rijmwoorden. Ruwe stem, kostuum net iets te groot, hemd uiteraard half open. Rock & Roll op een boot.
Plots vloog er me een broek rond de oren en zag ik lokale rebel/piraat/eilandfanaat Folkert in zijn onderbroek van de boot springen, het ijskoude water in. In april. In de Noordzee. Die gekke eilandbewoners toch. Folkert is alvast een die hard fan. Van de Wadden, maar van eilanden in het algemeen eigenlijk ook. En manusje van alles.
Biologie, geschiedenis, cultuur, reizen, Folkert weet over alles wel wat te zeggen. En al helemaal als hij het allemaal mag mengen. Hij nam ons mee naar de Richel, een zandbank met honderden zeehonden (zeehonderden hihi) en bewees dat de natuurelementen een pak minder grip hebben op eilanders.
Mijn beurt om naakt te gaan. Ken je het fenomeen ‘zeevonk’? Kleine eencellige wezentjes gaan oplichten wanneer ze aangeraakt worden, waardoor je een plotse explosie van fluorescerend blauw licht krijgt in het zeewater. Heel tof om dan te gaan zwemmen, maar wel koud. Gelukkig stond vuurmeester Bojan klaar op het strand met kampvuur en wijn. Boeiende mens trouwens, die Bojan.
Hij vluchtte als kind weg uit het toenmalig Joegoslavië en belandde via enkele omzwervingen op de Waddeneilanden, specifiek Vlieland. Hij kocht er een oude Defender om over het strand te crossen, startte mee een lokaal biermerk op en baat ook een cinema en ijssalon uit. En een uitstekend verhalenverteller, maar hoe kan het ook anders met zo een leven. Zo vertelde hij ronduit over zijn escapades als kamermeisje en zijn leven in de Balkan. Ook de quote “het maakt niet uit wat je eet, met wie je eet is pas echt belangrijk” blijft me bij.
Flang mag zichzelf drievoudig wereldkampioen ‘snert koken’ noemen. Ik heb het zelf moeten vragen, maar blijkbaar is snert een dikke erwtensoep. Kan je al eens mee uitpakken, niet waar? Maar rock&roll kok Flang heeft meer in zijn mars. Hij neemt je mee de natuur in, samen door de modder van de Wadden en de duinen van Terschelling op zoek naar kruiden, eetbare planten en schaaldieren. Daarmee kookt hij de lekkerste gerechten, terwijl hij je de knepen van het vak leert.
Maar wat hem vooral siert, is zijn liefde voor de Wadden. Hoe trots hij is op die zee die iedere keer opnieuw helemaal wegtrekt en terugkomt. Geen wonder dat hij die ervaring zo graag wil delen.
Soms heb je van die mensen die zo gepassioneerd zijn door wat ze doen, dat je alleen maar gebiologeerd kan toekijken. En gebiologeerd kijken is net wat Ruurd Jelle ook doet. Hij is een van de cameramannen achter de indrukwekkende natuurdocumentaire WAD. Uren stil liggen in de modder, bevriezen in de wind, sleuren met kilo’s materiaal en dat allemaal voor dat ene perfecte shot van een voorbijvliegende slechtvalk of ronkende zeehond.
Ze wisten in hun documentaire perfect het wisselende karakter van de Waddenzee vast te leggen. Die is namelijk bijzonder onderhevig aan de getijden. Zo krijg je meteen twee voor de prijs van één.
* Gaan eten in Restaurant ‘t Pakhuus
* Elektrische fietsen huren op zowat elk eiland
* Het Wrakkenmuseum van Terschelling
* Uitwaaien op Ameland en meteen de vuurtoren ook eens bezoeken
* Honderden zeehonden spotten op de Richel
* Strandzeilen en andere strandsporten op Ameland bij Outdoor Centre Beach
* Gaan varen tussen de eilanden met de Wagenborg Watertaxi
* Alles met cranberry in je mond steken
* Vogels spotten in Kroon’s Polder
*Nobeltje drinken
* Rondhossen op het gezellige Vlieland
Packraften in Spitsbergen, mooi en meedogenloosEen dagboek van extremen Captain’s log Day zero – Vliegen…
Twarres uiteraard, maar de dag dat Boudewijn de Groot zong over die zonderlinge jutter die…
Industrieel toerisme is een redelijk nieuw dingetje in de toerismewereld. Je bezoekt plekken die vooral…
Dag 1-3: Tokyo - De futuristische metropool Start je avontuur in het bruisende hart van…
Dag 1-2: Kanazawa - Cultureel erfgoed zonder de drukte Kanazawa, ook wel het ‘Kyoto van…
Dag 1: Kanazawa - Het verborgen Kyoto van het Noorden Een elegante stad die vaak…