De grote Tjoolaard nieuwjaarsbrief 2017

Haaa 2016, jij obscure dramaqueen vol verborgen liefde en kletterend verdriet. De wereld die je ons dit jaar voorschotelde was geen plaatje voor op de schouw. Mensje mens liet zijn razernij uit de donkerte ontsnappen, voedend op de hebzucht van weinig en gedreven door de angst van veel. En toch.

Toch zit in elke nacht schoonheid verdoken. Zo lang je die lamp maar in de juiste richting schijnt. Durven stappen in het duister. Durven zoeken zonder weten naar wat. En eenmaal iets gevonden dat ding omhoog houden, goed bekijken, misschien eens mee schudden en erna in je bagage koesteren. Ja 2016, het was zoeken, maar toch stuur je me niet met lege handen het volgende jaar in. Au contraire!

Ik heb getjoold…

in 2016 haalde ik niet de gekke cijfers van 2015, maar dat was deels bewust. In de vorige nieuwjaarsbrief nam ik me voor meer sociaal te gaan reizen en meer focus te leggen op de beleving. Niet zo zeer op veel bestemmingen. Geen zestien maar elf landen. Twee keer ver en al de rest dichtbij. Ongeveer toch. Maar ook nu weer een aangename mix van beton en bomen.

Met broers en moeder het niet meer zo oude Rome in. En zien hoe de vliegangst van mijn broer netjes opzij geduwd werd door familiedrang. Niet veel later opnieuw naar Italië, maar dit keer pizza en Dries Mertens gaan zoeken in Napels met mijn buddy Axel. Eindelijk nog eens gaan boarden met twee goede maten. Ey Hannes, waar is mijn bril? Maar ook snowboards gaan testen in de Franse Alpen met Decathlon. Met de collega’s van SUPERMACHINE naar Zuid-Frankrijk op teambuilding. En uiteraard terug naar Londen, dit keer voor de muziek. Kiasmos, zeker eens beluisteren!

Ver en dichtbij. Heel dichtbij. Oostende nog dieper in het hart steken. Verbaasd zijn hoe ingewikkeld de job van mensen bij Belgocontrol is. Op avonturentocht in de Ardennen en een paar keer de grens over naar Rotterdam. Of aan de drukte gaan ontsnappen in wondermooie Biesbosch, echt een place to be. Kort ontsnappen en mezelf volproppen met fish&chips in Kent. #KissesinKent en zo! Oh ja en Boedapest! Wat een topper is me dat!

Maar Tjoolaard zou geen Tjoolaard zijn zonder wat extremere bestemmingen erbij. Belevenissen in dit geval. Zwemmen naar ondergelopen kerken in Macedonië, vervallen steden bezoeken in Albanië en voor een derde jaar op rij naar Afrika. Het immer lachende Gambia dit keer. Maar ook het absurde lag om de hoek. Eindelijk naar de alternatieve realiteit van Burning Man. Wegstappen en instappen. Om erna te bekomen aan de westkust van de Verenigde Staten. En om het absurde plaatje helemaal op te vullen, mee op cruise met de Costa rond de Middellandse Zee.

Ik heb geleerd…

Dat elke mens rondloopt met een rugzak en dat elke mens die vult en leegt langs zijn of haar pad. En die rugzak gaat soms wegen. Je schouder aanbieden en even helpen dragen kan een wereld van verschil betekenen. Maar het hoeft niet. Niet altijd. En af en toe de jouwe eens doorgeven kan ook geen kwaad. Zo zit je hoofd niet constant bij het gewicht, maar staat het open voor je omgeving. En wie weet wat daar allemaal van kan komen!

Maar durf ook vragen naar wat in die rugzak zit. Zo ontdek je de verborgen parels, de kleine verhalen, de souvenirs en de kwelduivels die samen de persoon voor je neus vormen. Misschien zit er wel een levensles in. Of op zijn minst een herinnering voor jouw rugzak. En niets zo mooi als eentje van jou in de zijne of hare steken, niet?

Ik heb getjoold… maar keerde ook altijd met veel plezier terug naar het wondermooie Gent. Naar mijn thuis. Dat die thuis een pak meer is dan een hoop stenen en meubels, dan een nest of een douche. Thuis is mensen. Familie en vrienden. Zij die je even graag zien vertrekken als terugkomen. En dit jaar werd mijn familie alleen maar groter! Een petekind en wat voor ene! En binnenkort nog een neefje of nichtje bij. Twee kleine tjoolaards in de maak, daar zorg ik wel voor.

Ik heb geleerd en gezien dat ondanks alle kommer en kwel er heel wat moois op onze planeet gebeurt. Prachtige natuur, hartverwarmende menselijke interactie en ongelofelijke verhalen. Een plek die we moeten koesteren en verzorgen, al was het maar omdat al wie na ons komt ook het recht heeft om verwonderd te zijn.

Ik ga proberen…

Weet je nog mijn bekentenis een jaar terug? Verslaafd aan impulsen. Altijd maar meer willen. Hardnekkige knul! Misschien moet ik me er maar gewoon bij neerleggen. Dat het altijd zo was. Dat het altijd zo zal zijn. Want uiteindelijk haal ik er ook mijn energie uit. Wat ik wel ga doen is bewuster omspringen met die impulsen, zodat ze niet vervallen in vaagheid. En ruimte laten voor rust. Meer nog, voor personen die me evenwicht brengen.

Daarnaast voel ik me vaak een nemer op reis. Ervaringen opdoen, foto’s trekken, verhalen bedenken en het allemaal meenemen naar huis. Ok ik geef ze hier door, maar toch. Ter plaatse wil ik meer achterlaten indien gewenst/nodig. Eigen ervaringen en verhalen delen, mensen helpen, desnoods zelfs een simpele polaroid achterlaten. Iets meer betekenis geven aan het reizen, zonder opdringerige missionaris te worden.

Ik ben dankbaar…

Geen nieuwjaarsbrief zonder dankbetuigingen niet? Eerst en vooral voor zij die het aandurfden om mee op het vliegtuig, de trein, de boot of in de wagen te stappen. Merci Axel, al een idee voor 2017? Dankuwel Hannes -ook al verloor je mijn bril- en Arno. Doen we dit jaar opnieuw. Broers, moeder en schoonzus, ook jullie een dikke merci. Mijn deur staat open. Kent-crew, jullie waren de max en Guv, ook al snap je geen woord Nederlands, goed gedaan in Boedapest! See you in London! Charlotte, merci voor de fantastische muziekkeuze op de roadtrip (kuch) en juij team SUPERMACHINE! Merci aan alle scholen en organisaties die me uitnodigden om te spreken over Tjoolaard en bloggen. Meer van dat.

Gambiaanse reisvriendjes, merci voor de vele hilarische momenten. Sarah, Tim en Annemie, gekke toestanden daar op Burning Man! En Eline merci om van de cruise een ongelofelijk memorabele trip te maken. #wijineenfles.

Rest me nog iedereen te bedanken die Tjoolaard mee helpt groeien. Jullie dus. Merci om altijd moeite te doen om mijn gezwets te lezen. Merci voor de vele vragen en het duimpjesduwen. Merci aan alle PR-bureaus, Neckermann, Decathlon, Thule, SunnyCars en The Kube.

Lieve vrienden, lezers, familie, collega’s, partners, moge 2017 een topjaar worden vol reizen, plezier, geluk en liefde. Moge we elkaar graag zien en angst uit ons leven verbannen.

Kusje hier, kusje daar

Een heel gelukkig tjooljaar!

Je kapoen,

Niel