Chinese scam: gezellige dames en peperdure thee

Van plan Peking te bezoeken binnenkort? Ewel, dan kan dit je misschien serieus wat centen uitsparen. In de Chinese hoofdstad, maar ondertussen ook al elders verspreid, loopt een scam die een mooi gat in je portefeuille kan branden.

Terwijl je nietsvermoedend foto’s aan het nemen bent van toeristische trekpleisters spreekt een vlotte Chinees/Chinese je aan in bijzonder goed Engels. Op zich al een rariteit in China, zowel dat Engels als het vriendelijk zijn. De persoon is geïnteresseerd in wat je doet, waar je vandaan komt, wat je job is, en zo voort. Alle vragen die je terugstelt, kunnen ze perfect beantwoorden. En dan vragen ze meestal om het wat gezelliger te maken en ene te gaan drinken in de buurt. Hun Engels wat bijschaven en je beter leren kennen. Maar ook direct, want ja die monumenten lopen toch niet weg.

Alsof er niets aan de hand is nemen ze je mee naar een thee-bartje ergens in een hutong (een oude wijk). Op de kaart staan heel wat soorten thee, telkens met wat uitleg en terwijl je aan het lezen bent, komt de opdienster al met chips en lycheesnoepen. Je blijft nog wat chitchatten en kiest een kan thee. Je gesprekspartner doet hetzelfde. Leuke babbel, thee opgieten volgens de traditionele manier, nog wat opgieten, nog wat chips en dan de rekening. Blijkt dat de thee gigantisch duur is, dat je niet per kan maar per kopje betaalt, dat de kamer waarin je zit in rekening gebracht wordt en dat de chips waarschijnlijk handgesneden zijn door Tibetaanse monniken want ook die kosten een arm en een been. Zit je daar plots met een rekening van 300 euro.

Mijn eigen ervaring

Gelukkig werd er al op voorhand in mijn hostel gewaarschuwd voor dit soort praktijken, dus wist ik wat er komen zou toen ik naar de Verboden Stad in Peking trok. En yes indeed, ik was er nog geen tien minuten toen ik aangesproken werd door een Chinees dametje. Stelde the usual small talk vragen, vertelde dat ze naar Peking verhuisd was voor haar studies en ze hoopte ooit in Amerika te kunnen werken. En daarvoor moest ze beter Engels spreken. Dus ja, konden we maar beter wat oefenen bij een kop thee.

Mijn nieuwsgierigheid naar de scam was sowieso al gevoed, dus besloot ik het risico te pakken en gewoon mee te gaan. Naar een vuil theehuisje, goed verstopt in een zijstraatje van een hutong. We babbelden wat en toen kwamen de versnaperingen. En een lijst vol thee. Die ik maar best allemaal eens proefde natuurlijk. Deed ik met veel plezier. Vreemd genoeg waren de mensen van het theehuisje zelf bijzonder verlegen. Durfden me nooit aankijken. Waarschijnlijk wisten ze wat hier gaande was.

En dan kwam de rekening. 190 euro. Voor wat thee, chips en een oppervlakkige babbel. Ik deed alsof ik helemaal niet onder de indruk was van die prijs en bedankte mijn gesprekspartner voor de traktatie. Ze schrok en zei dat het in China gebruikelijk is dat de man de rekening betaalt. Waarop ik zei dat in België de persoon die uitnodigt zijn flappen op tafel legt. En dan maakte ik wat moppen over happy endings voor die prijs en zo, waardoor mijn gesprekspartner ook wel door had dat ze ontmaskerd was. Ze begon wat scène te maken maar veel gehoor kreeg ze niet, want ja, zijstraatje en scam. Dus stond ik gewoon op, legde wat kleingeld op tafel ter waarde van wat ik gedronken had en ging voort. Terug naar de toeristische plekken waar ik nog een tiental keer aangesproken werd door zeer vriendelijke ‘studenten’.

Hoe vermijden

Het klote aan zo’n scams is natuurlijk dat ze met je hoofd spelen. Plots is niemand nog oprecht geïnteresseerd in je. Spreekt iemand je aan, dan wil hij/zij je centen. Maakt het wel heel moeilijk om mensen te leren kennen. Maar er zijn truken natuurlijk om te zien of iemand oprecht in je geïnteresseerd is. Spreek gewoon later op de avond af. Dat je eerst je foto-reeks wil afwerken. En kies vervolgens zelf de plek waar je iets gaat drinken. In je hostel bijvoorbeeld. Toch in de keet naar keuze van je gesprekspartner? Vraag dan heel duidelijk wat inbegrepen is in de prijs, vraag naar die prijzen en consumeer niets voor je een duidelijk antwoord hebt. En vergeet nooit dat je met oplichters aan het werk bent. Meestal heb je de wet wel aan je kant. Scène maken kunnen ze missen als kiespijn, dus begin maar te huilen, te roepen, te zeggen dat ze je bedreigd hebben, enz. Of gewoon een spurtje trekken.